Charakter lasów Nadleśnictwa Kaczory, stanowiących istotny element środowiska przyrodniczego, ich położenie oraz aktualne i planowane sposoby użytkowania lasów stały się podstawą ich podziału według wagi pełnionych przez nie funkcji.
Biorąc pod uwagę fakt, że każdy drzewostan pełni wielorakie funkcje, określono i pogrupowano lasy Nadleśnictwa Kaczory na dominujące funkcje lasów. Na ich podstawie wyróżniono 3 podstawowe grupy lasów: lasy rezerwatowe, lasy ochronne oraz lasy gospodarcze. Udział powierzchniowy lasów wg pełnionych funkcji, uwzględniający powierzchnię leśną zalesioną i niezalesioną, przedstawia poniższy diagram.

Porównanie obecnej powierzchni lasów wg pełnionej funkcji z danymi z minionego okresu gospodarczego przedstawiają poniższe zestawienie i wykres.

Lasy rezerwatowe:
Lasy pełniące funkcje ochronne na terenie rezerwatu:
• Rezerwat „Torfowisko Kaczory",
• Rezerwat „Zielona Góra".
Oba rezerwaty posiadają akty prawa miejscowego honorujące ich istnienie. Akty te wydano w 2007 roku (r. "Torfowisko Kaczory") oraz w 2011 roku (r. "Zielona Góra").

Lasy ochronne:
Lasy pełniące funkcje ochronne z terenu Nadleśnictwa Kaczory dotyczą wielu kategorii, poniżej podano wyróżnione w nich kategorie:
• lasy glebochronne,
• lasy wodochronne,
• lasy stanowiące cenne fragmenty rodzimej przyrody,
• lasy stanowiące stałe powierzchnie badawcze i doświadczalne,
• lasy stanowiące drzewostany nasienne,
• lasy stanowiące ostoje zwierząt podlegających ochronie gatunkowej,
• lasy położone w miastach i w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących powyżej 50 tys. mieszkańców.

Spośród w/w zdecydowanie najliczniej reprezentowaną, zarówno pod względem powierzchniowym jak i ilościowym, grupą lasów w Nadleśnictwie jest kategoria lasów położonych w miastach i w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących powyżej 50 tys. mieszkańców. Wynika to głównie z położenia kompleksów leśnych na terenie dużej aglomeracji, jaką jest miasto Piła.

Lasy gospodarcze:
Lasy wielofunkcyjne tworzące gospodarstwo lasów gospodarczych w zdecydowanej przewadze opierają się na przerębowo – zrębowym sposobie zagospodarowania.
 

Lesistość: zasięg terytorialny Nadleśnictwa Kaczory obejmuje około 750 km2. Lesistość tego obszaru wynosi blisko 24% i jest niższa do średniej dla całego powiatu, która stanowi nieco ponad 28%. Dla porównania lesistość Polski wynosi 29,3% (dane GUS). Tereny te charakteryzuje bardzo zróżnicowana lesistość. Od ponad 68% na terenach położonych w zasięgu miasta Piła, czy blisko 45% w zasięgu terenów z obszaru gminy Kaczory, po kilka procent na terenach gmin położonych we wschodnim zasięgu działania Nadleśnictwa.

Udział Lasów Skarbu Państwa zarządzanych przez Nadleśnictwo Kaczory wynosi blisko 99%. Lasy innych własności w ogólnej powierzchni lasów w terytorialnym zasięgu Nadleśnictwa stanowią nieco ponad 9% powierzchni.

Struktura powierzchni wg gatunków panujących i porównanie z wynikami z poprzedniego PUL (powierzchnia leśna zalesiona i niezalesiona)

Struktura gatunkowa wyrażona wg udziału gatunków panujących

Prognozowany przyrost tablicowy w podklasach wieku w latach 2014 - 2023

Udział powierzchniowy i miąższościowy w poszczególnych klasach wieku

Udział powierzchniowy w poszczególnych klasach wieku w porównaniu z wynikami z poprzedniego PUL  (powierzchnia leśna zalesiona i niezalesiona)

Udział miąższościowy w poszczególnych klasach wieku w porównaniu z wynikami z poprzedniego PUL  (powierzchnia leśna zalesiona i niezalesiona)

          Na uwagę zasługuje to, że obecnie blisko 95 % drzewostanów Nadleśnictwa Kaczory jest zgodnych lub częściowo zgodnych z TD. Wartość ta jest o około 10% lepsza jak w poprzednim okresie gospodarczym. Warto też zauważyć, że powierzchnia drzewostanów o składzie gatunkowym niezgodnym z siedliskiem jest obecnie o ponad 1400 ha mniejsza jak w 2004 roku.
Częściową zgodność z siedliskiem wykazują przede wszystkim lite drzewostany sosnowe przy TD sosnowym z udziałem gatunków liściastych. Niezgodność powodują natomiast głównie drzewostany sosnowe oraz brzozowe, a także w mniejszym stopniu świerczyny i olszyny na siedliskach lasowych.

JAKOŚĆ HODOWLANA I TECHNICZNA DRZEWOSTANÓW:

Średnia jakość hodowlana drzewostanów wynosi 22, przy czym ocena cech zdrowotności jest nieznacznie wyższa niż w przypadku cech wzrostu i rozwoju. Jakość hodowlana upraw wykazuje najwyższą możliwą średnią wynoszącą 11. Wysoki jest zwłaszcza stopień pokrycia upraw i młodników gdzie ponad 95 % z ogólnej ich ilości ma wskaźnik zadrzewienia 0,9 – 1,0. Należy zwrócić uwagę na brak upraw przepadłych oraz niezgodnych z siedliskiem. Ogólnie jakość upraw należy ocenić bardzo wysoko. Średnia jakość techniczna wszystkich gatunków w Nadleśnictwie wynosi 2,9. W drzewostanach sosnowych przeciętna jakość techniczna jest wyższa i wynosi 2,2 co wynika głównie z rozmiarów jakie osiąga ten gatunek. Jakość 4 pojawia się dla pewnej partii gatunków głównie w drzewostanach o złożonym i wielowiekowym składzie gatunkowym, gdzie niską jakość techniczną mają gatunki młodsze będące w mniejszym udziale niż główny (starszy), a ich jakość techniczną określa przeważnie próg pierśnicowy.
W kontekście przedstawionej wcześniej struktury siedlisk, klas wieku i składów gatunkowych jakość drzewostanów, zarówno hodowlaną jak i techniczną, należy uznać za właściwą.